Vorm: Eigenrichting
Jaar: 1614
Gewest: Holland
Plaats: Blaricum
Isack Volkertsz uit Blaricum was een ‘soone van eerlijcke ende (nae de Goeijsche gelegentheidt) welvermoghene ouders’. Dat wil zeggen voor Gooise begrippen waren zijn ouders niet arm. Hij had in 1613 of 1614 van Aeltjen Roelofs al diverse keren ‘toesegginge van trouwe verworven’, op voorwaarde dat haar ouders het zouden goed vinden. ‘Maer hier wierd luttel swaericheits te gemoet gesien, dewijl haer suster sijn broeder alreede te man hebbende, groote gelijckheit ende verbintenisse scheen te wesen tusschen de vrienden aen wedersijden’, meldt P.C. Hooft die deze zaak behandelde in zijn functie van drost van Muiden[1]. ‘Quos inter medius venit furor‘[2] constateerde hij. ‘Ende sijn deselve nochtans, ’ck en weet waer door eerst vanden anderen verwijdert wesende, gelijck het gaet daer de verbittering inwickelt, wt het eene misverstandt in ‘t ander en ‘t argher geraeckt. Soo, ende naedien de saeck hier lange bleef haeperen hebben sij elckander wederom vande onderlinghe verbintenis ontslaeghen. Des niettegenstaende is de jongman een wijle daer nae, t zij door dranck oft door quade aenlejding, oft door ‘t opwellen vande ouwde geneichtheden sulx te raede geworden dat hij met hulpe van eenen Lambert Jansz. Verwer ende Willem Geurtsz. bejde van geringer middelen ende sijne gebuirlujden heeft bestaen sich meester te maecken vande persoon des voorseide dochters wiens sinlijckhejdt (genegenheid voor Isack -RH) nu over ’t hoochste was[3]‘. Hun relatie was uitgedoofd volgens Hooft; opgejut door drank en door buren wilde Isack zijn gelijk halen.
[1] Tricht, H.W. van, De briefwisseling van Pieter Corneliszoon Hooft. Deel 1 (Culemborg 1976), 227.
[2] “En tussen hen brak onenigheid uit”, naar Virgilius.
[3] Van Tricht, (1976), 227. Het betekent: “Haar liefde was over het hoogtepunt heen”.
https://www.dbnl.org/tekst/hoof001hwva02_01/hoof001hwva02_01_0082.php?q=Goeijsche#hl1.
http://www.dbnl.org/tekst/hoof001hwva02_01/hoof001hwva02_01_0068.php.