Magdalena van Sorgen en Willem van den Burggraef

Geplaatst

Vorm:       Weigering
Jaar:          1745
Gewest:    Holland
Plaats:       Dordrecht

 

Magdalena van Sorgen, net 20 jaar, diende samen met haar geliefde Willem van den Burggraaf in 1745 een verzoek in bij de autoriteiten van Culemborg. Ze beschrijven hoe Magdalena op “behoorlijke” wijze tot een huwelijk was aangezocht. Zij had zich krachtig met trouwbeloften aan hem verbonden. Ze was ervan overtuigd dat haar vader en haar voogden van moederszijde geen bezwaren zouden hebben, want er was op hem niets aan te merken wat betreft geboorte, kwaliteit of ouderdom. Die waren met de hare “genoegsaam Egaal, en sonder Verschil”. Er was op zijn persoon en gedrag “niet het allerminste te zeggen”. Zij had dus, in eertermen gesproken, een horizontale relatie met hem ontwikkeld. Het paar had een gezamenlijke eerbasis gecreëerd. Haar vader bleef echter weigeren, ook na tussenkomst van familieleden. Sinds zij zich op dit “poinct” had gedeclareerd, dus haar huwelijkswens had geuit, had hij haar “met alle Rigueur behandelt” en in huis gevangengehouden, “haar dus van haare natuurlijke vrijheijd ontzettende”. Hij wilde haar buiten alle “acces” stellen, dat wil zeggen hij verbood elk bezoek aan haar. Dat kon ze niet langer dulden. Ze vreesde haar vader ook niet op andere wijzen “van sijne hoofdigheijd af te brengen”. Zij kon hem niet via juridische middelen constringeren, want ze was nog minderjarig. En om de “pernicieuse desseinen” die haar vader voor haar had gesmeed te voorkomen en haar natuurlijke vrijheid te behouden, wilde ze zich “absenteren” en in zekerheid stellen totdat hij weer bedaard was of door vrienden tot gematigder gevoelens zou zijn gebracht. Haar pretendent was op haar verzoek ook naar Culemborg gekomen en beiden vroegen asiel aan voor de tijd van drie maanden.

Magdalena legt in enkele zinnen uit zonder dat zo te formuleren, dat ze door naar Culemborg te gaan, koos voor bescherming van haar eer en die van Willem, om haar vader door deze keuze tot andere gedachten te brengen. Ook in dit geval zien we dat de jonge vrouw het voortouw neemt en de zaken vanuit haar perspectief voorstelt. Constringentie was op deze wijze een onderdeel van haar tegenvertoog geworden.

 

Downloads:

NL-AhGldA Archiefnummer 0370 Heren en Graven van Culemborg, inv.nr. 2035-2049.

NL-AhGldA Archiefnummer 0370 Heren en Graven van Culemborg, inv.nr. 2360.